Clara was van meet af aan gevoelig voor het “onzichtbare”.
In haar geval gaat het niet om iets zweverigs.
Integendeel, het gaat om een vorm van onzichtbaarheid die heel concreet is. In het stadslandschap betreft het bijvoorbeeld de oude bebouwing. Ieder weet dat zich tegen dat decor vele levens hebben ontrold.
Een tijdlang heeft zij bijna obsessief de stenen van de muren, die de wanden van de 19de eeuwse Amsterdamse straten vormen, getekend. Het gedicht “omdat ik weten wou waar Sally zat” van Gerard den Brabander geeft precies weer waar het haar om gaat. De zoektocht naar de laatste, zichtbare en onzichtbare, sporen van een voorbij leven. (P.B.)
B-009x 
B-010x 
40 Ach Hoor 65×60, tekening ,1986 
41 Woorden 65×60,tekening, 1986 
42 Ach Hoor 65×60,1986 tekening 
43 Woorden 65×60,1986 tekening 
44 Ach Hoor III 65×60,1986 tekening 
78 Dode Kat, tekening 
80 Marche Funebre 66×75,1988 tekening 
88 Marche Funebre 65×75,1988 tekening 
97 Omdat Ik Weten Wou 75×65,1988 tekening 
98 Omdat Ik Weten Wou 75×65,1988 tekening
